Ωτίτιδα

Υπάρχουν δύο τύποι ωτίτιδας στα παιδιά, η μέση ωτίτιδα και η εξωτερική ωτίτιδα. Εώς τα δύο έτη η πλειοψηφία των παιδιών (90%) θα νοσήσουν τουλάχιστον μία φορά από ωτίτιδα.

Η μέση ωτίτιδα είναι μια λοίμωξη του μέσου ωτός. Η ευσταχιανή σάλπιγγα είναι ένας είδους σωλήνα που φέρνει σε επικοινωνία την ρινική κοιλότητα με το μέσο αυτί. Όταν η βατότητα της διακοπέι, από αναπνευστική λοίμωξη ή υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) τότε βακτήρια εισβάλλουν στο μέσο αυτί και προκαλλούν μέση ωτίτιδα. Η συνύπαρξη ιων και βακτηρίων είναι  πιο συχνή αιτιολογία.

Στα βρέφη τα συμπτώματα δεν είναι χαρακτηριστικά και περιλαμβάνουν ευερεθιστότητα (γκρίνια), πυρετό και μειωμένη σίτιση. Στα μεγαλύτερα παιδιά εκδηλώνεται με πόνο στο αυτί, πυρετό ή και έκκριμα πύου από το αυτί (όταν συνυπάρχει ρήξη τυμπανικής μεμβράνης). Επίσης μπορεί να συνυπάρχουν συμπτώματα κοινου κρυολογήματος.

Η διάγνωση της μέσης ωτίτιδας γίνεται με εξέταση του αυτιού από τον παιδίατρο με ωτοσκόπηση.

Η θεραπεία εξαρτάται από την ηλικία του παιδιού και τη σοβαρότητα των συμτωμάτων. Αρχικά συνήθως μπορεί να χορηγηθούν στο παιδί απλά αντιφλεγμονώδη (π.χ. ibuprofen) για μία με δύο ημέρες, ενώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ο παιδίατρος μπορεί να αποφασίσει να χορηγήσει αντιβιοτικά.

Η εξωτερική ωτίτιδα ή νόσος του κολυμβητή είναι μία φλεγμονή του ακουστικού πόρου του αυτιού.

Συνήθως οφείλεται σε βακτήρια που μπορεί να υπάρχουν σε πισίνες ή λίμνες.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο αυτί (χαρακτηριστικά αναπαράγεται κουνώντας το λοβίο του αυτιού με το χέρι) αλλά και πυώδες έκκριμα από το αυτί. Συνήθως δε συνυπάρχει πυρετός.

Η διάγνωση γίνεται επίσης με εξέταση του αυτιού από τον παιδίατρο με ωτοσκόπηση.

Για τη θεραπεία χορηγούνται τοπικές σταγόνες (που περιέχουν αντιμικροβιακές και ανιτφλεγμονώδεις ουσίες) καθώς και κοινά αναλγητικά (π.χ. paracetamol, ibuprofen).