Γενικά για τις αλλεργίες

Η αλλεργία είναι μία υπερβολική αντίδραση του ανθρώπινου οργανισμού σε μία ουσία του περιβάλλοντος την οποία είτε έχουμε αναπνεύσει, είτε έχουμε φάει, είτε έχουμε ακουμπήσει.


Η υπερβολική αντίδραση συνήθως είναι παραγωγή αντισωμάτων (συγκεκριμένα τύπου IgE ανοσοοφαιρινών). Κανονικά τα αντισώματα παράγονται από το ανοσποιητικό σύστημα του παιδιού για να καταστρέψουν επικίνδυνους μικροοργανισμούς, όπως ιούς ή βακτήρια, που προκαλούν σοβαρά νοσήματα. Στην περίπτωση της αλλεργίας όμως η αντίδραση χαρακτηρίζεται ως υπερβολική γιατί τα αντισώματα παράγονται εναντίον αθώων ουσιών, όπως η γύρη, τα ακάρεα της σκόνης, το τρίχωμα της γάτας, ενός φαγητού που δεν είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο.


Η υπερβολική αντίδραση μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα σημεία του σώματος και ανάλογα με το σημείο δίνουμε διαφορετικό όνομα στην αλλεργία. Αν αφορά τους πνεύμονες μιλάμε για άσθμα, αν αφορά το βλεννογόνο της μύτης μιλάμε για αλλεργική ρινίτιδα, αν αφορά το δέρμα μιλάμε για ατοπική δερματίτιδα ή για αλλεργική δερματίτιδα, αν αφορά το γαστρεντερικό σύστημα μιλάμε για αλλεργική κολίτιδα κλπ. Αν η αντίδραση είναι σοβαρή και γενικευμένη μιλάμε για αναφυλαξία η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο.


Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι η λέξη αλλεργία περιλαμβάνει δεκάδες διαφορετικά νοσήματα που έχουν διαφορετική αιτιολογία, διαφορετικό τρόπο και χρόνο εκδήλωσης, διαφορετική εξέλιξη στο χρόνο (πρόγνωση) και ποιλίλη επικινδυνότητα για τον άνθρωπο. Δεν είναι λοιπόν σωστό να μιλάμε για όλα τα αλλεργικά νοσήματα ταυτόχρονα. Η ενημέρωσή μας θα πρέπει να αφορά μόνο το συγκεκριμένο νόσημα για να έχει νόημα.


Δύο παραδείγματα θα δείξουν πόσο διαφορετικά είναι αυτά τα νοσήματα.

  • Η αλλεργική πρωκτοκολίτιδα των βρεφών στην πρωτεΐνη του αγελαδινού γάλατος εμφανίζεται συνήθως σε βρέφη που πίνουν ξένο γάλα (δεν θηλάζουν) τις πρώτες εβδομάδες της ζωής, εκδηλώνεται με αίμα ή βλέννη στα κακά του μωρού ή και διάρροιες, αντιμετωπίζεται με ειδικά γάλατα που είναι εκτενώς υδρολυμένα ή στοιχειακά, και περνάει από μόνη της συνήθως προς το τέλος του πρώτου έτους της ζωής του βρέφους.
  • Η αναφυλακτική αντίδραση στο δηλητήριο της μέλισσας μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, σε ανθρώπους που έχουν δεχτεί ένα ή περισσότερα τσιμπήματα μέλισσας στο παρελθόν αλλά και σε αυτούς που δεν έχουν κανένα ιστορικό τσιμπήματος, είναι επικίνδυνη και μπορεί να καταλήξει σε θάνατο, αντιμετωπίζεται με αδρεναλίνη, αντισταμινικά και κορτιζόνη και εκδηλώνεται με πτώση της αρτηριακής πίεσης που μπορεί να οδηγήσει σε λιποθυμία ή και θάνατο, βραχνάδα, ξηρό βήχα, κνιδωτικό εξάνθημα στο δέρμα.


Οι αλλεργίες τις τελευταίες δεκαετίες παρουσιάζουν αύξηση στις πολιτισμένες χώρες. Δεν είμαστε σίγουροι για το αίτιο αυτής της αύξησης. Πιθανά αίτια είναι ο υγιεινός τρόπος ζωής (φαίνεται ότι η έκθεση σε ζώα της φάρμας από μικρή ηλικία στις αγροτικές περιοχές δρα προστατευτικά), η μόλυνση του αέρα και τα χαμηλά επίπεδα κάποιων βιταμινών.


Τα αλλεργικά νοσήματα έχουν κληρονομικότητα. Αν ένας ή και ή δύο γονείς παρουσιάζουν κάποια μορφή αλλεργίας είναι πολύ πιθανό το παιδί να παρουσιάσει την ίδια ή κάποια άλλη συγγενή μορφή αλλεργίας.


Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε αναζητώντας για το συγκεκριμένο αλλεργικό νόσημα που απασχολεί το παιδί σας.

Author: Dimitris Anastasiou